piątek, 8 marca, 2024
Zadawanie paszy – jak usprawnić proces?

Czy przygotowanie i zadawanie pasz jest trudne? Czy można wykorzystywać maszyny stosowane do cięcia słomy, które potrafią również uzupełniać podłoże dla zwierząt hodowlanych, na przykład rozdrabniacz do TMR (Total Mixed Ration)? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się w poniższym artykule. Miłej lektury!

Zadawanie paszy, czyli słowo o maszynach do cięcia i rozściełania

Dla wielu doświadczonych hodowców jest to znany fakt, dla mniej doświadczonych może to być interesująca informacja, ale tak jak to było napisane we wstępie: tak, za pomocą maszyn do cięcia słomy można również zadawać pasze. Takie maszyny sprawdzają się wtedy, kiedy trzeba wytworzyć sieczkę, ale równie dobrze pracują w procesie przygotowania i podawania bezpośredniego sianokiszonki (chodzi o pociętą sianokiszonkę).

Włókno surowe jest jednym z najważniejszych elementów, które wchodzą w skład pasz objętościowych. Owe pasze stosuje się w karmieniu bydła. Optymalną zawartością włókna surowego jest wartość wahająca się w przedziale od 150 do 300 gramów włókna na kilogram suchej masy. Wszystko zależy bowiem od stosowanego pokarmu.

Gdzie szukać włókna surowego? Włókno surowe znajduje się w:

  • pociętej na sieczkę słomie;
  • w sianie;
  • w kiszonce.

Każde z wyżej wymienionych źródeł włókna surowego jest także absolutnie podstawowym składnikiem pasz pełnodawkowych, zarówno PMR (Party Mixed Ration), jak i TMR (Total Mixed Ration).

Stosunek między efektywnością paszy a jakością jej cięcia

Czym jest dieta PMR? Jest to zindywidualizowane zadawanie paszy (ale tylko częściowo), które w bezpośredni sposób łączy się z wydajnością danego zwierzęcia. Owa dieta pozwala na to, by w pełni kontrolować skład pokarmu dla konkretnego zwierzęcia.

W diecie TMR chodzi między innymi o ograniczenie nakładu pracy, który jest wymagany, aby karmić zwierzę w trybie zindywidualizowanym. Wadą takiego rozwiązania jest to, że każde zwierzę jest karmione w taki sam sposób w obrębie jednej grupy technologicznej. Co to oznacza? Brak optymalizacji w żywieniu poszczególnych krów. Bez względu jednak na metodę: klucz efektywnego żywienia leży nie tylko w obecności włókna surowego w pożywieniu, ale także w sposobie jego podawania.

Jakie więc włókna mogą być szkodliwe i obniżać wydajność zwierzęcia, bezpośrednio przyczyniając się do tego, że popadnie w chorobę? Są to włókna:

  • o nieodpowiedniej długości, czyli na przykład pocięte bardzo drobno, zbyt drobno, przez co nie mogą spełniać swojej funkcji żywieniowej;
  • włókna pochodzące ze słabej jakości surowców.

Fragmenty paszy, których rozmiar jest zbyt mały, nie będą przeżuwane przez zwierzęta w prawidłowy sposób. To z kolei prowadzi do tego, że ślina produkowana przez zwierzę będzie obecna w niewystarczającej ilości, więc pH w żwaczu ulegnie obniżeniu nawet do wartości 5,5. To krótka droga do tego, aby proces trawienia w organizmie zwierzęcia został zaburzony. Źle nadtrawiona treść ze żwacza przechodzi do trawieńca w taki sposób, że powoduje powstawanie stanów zapalnych żołądka, dlatego warto pozyskiwać włókno surowe o odpowiedniej długości i absolutnie nie rozdrabniać go ponad potrzeby. Dzięki temu zabiegowi pieniądze, które musiałyby zostać przeznaczone na weterynarza, przeznaczone zostaną na potrzeby niezwiązane z ratowaniem zdrowia zwierząt, ale na przykład na rozwój przedsiębiorstwa.

Zadawanie paszy: sposób bezpośredni

Urządzenia tnące słomę czy siano mogą zadawać paszę i to w sposób bezpośredni. Odpowiednio rozdrobniona słoma jest przez nie podawana wprost na stół paszowy. Wystarczy ustawić moc wiatraka (który ścieli paszę) na odpowiednią wartość, a cięty materiał (słoma, sieczka etc.) będzie można podawać bezpośrednio na stół paszowy.

źródło: Dozagro.com – Rozwijarki do bel